Gedicht opgedragen aan Miriam Van hee.
Kort voor ik naar mijn werk vertrok
en jij was weg naar dat van jou.
Ik ben niet lang alleen geweest,
maar het leek eindeloos versteend:
de ochtend viel verkapt in twee.
In pre (jij/ik) en post (travaux)
en ik ertussenin gedropt,
a child in time bevangen door
de ledigheid, gedachtenis
(mijn moeder in memoriam
—ach wat een vod was zij op 't laatst)
en hoe gevoel zich eigenwijs
door gangen wroet in deze kop,
ik niet kan weten of ik net
voor ik dit dacht zwaarmoedig was
of ik het werd bij dit gepeins.
En, dat het eens gedaan moet zijn
met pogen: niets verslaat de tijd
tenzij twee verzen in repeat,
kort voor ik naar mijn werk vertrok
en jij was weg naar dat van jou.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten