Gedicht opgedragen aan Maarten Inghels.
Ik vroeg te veel van jou en sliep.
Het vroeg je uren wakker liggen
om eindelijk te komen tot de droom
waarin je niet meer
wide awake svegliata lag.
Het laatste schaap dat je nog telde
was zwart, en werd slechts ingebeeld
tot aan het middenrif.
Ik durf er niet meer naar te vragen
maar zo komt het dat het mes
dat je vanochtend koel hanteert
je niet doet denken aan mijn scherp
maar aan het in twee gezaagde schaapje
dat nu aan stukken ligt in je hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten