Gedicht opgedragen aan Ivo Allewaert.
Als ik alles op los otros zou verhalen
dan bleef er niets over om in te slaan.
Geen eigen ruiten om glas uit te snijden,
geen eigen vel om met sunlight en
schuursponzen bloot in te staan.
Dus blijf ik verkrijgen, heremietkreeft,
sta op en herinner de feiten, verdachten
en wacht. Zoals een geschiedenisboek
op revolte, een USB-stick op een vinder.
Een cocon om een vlinder, desnoods
een granaat op onsteking: een drang
om de canon in duizend stukjes te breken
en er jou, als καινόν uit γέρον, een
stoofpot mee te prepareren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten