Gedicht opgedragen aan Luuk Gruwez.
Zij nam thee, hij nam koffie.
Nipte glas, nipte tas
aan een glazen, een stenen oor.
Geen gekruis geen geritsel
nam hen vast—enkel piatto
con cucchiaino, om alvast
iets gemeen te hebben, er misschien
na de tast iets gemeens
over te zeggen. Tot hij wenkte,
en zij terug verzoend
zonder praten met hem klonk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten